หน้า: 1 ... 33 34 35 36 37 38 39 [40] 41 42 43 44 45 46 47 ... 84
 
ผู้เขียน หัวข้อ: FWD: งามๆ แบ่งกันอ่าน  (อ่าน 296470 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
 (เหงื่อแตกพลั่ก) อ่านแล้วหดหู่นะคะ
บันทึกการเข้า

there are no regrets in life, just lessons . .
เป็นหมอรักษาโรคผิวหนังนี่ท่าทางจะเงินดีนะคะ
ดาไปจ่ายส่วยปีตั้งหลายตังค์  ฮือๆ~


เป็นกำลังใจให้หมอแมวทำงานต่อไปนะคะ  สู้ๆ  เจ๋ง

มีกระทู้รีรันที่พันทิปแล้วด้วยแฮะ
http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5396923/L5396923.html
(หรือว่าหมอแมวโพสเองหว่า อย่างหลังนี่หน้าแตกเลยนะ ฮิ้ววว)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23 พ.ค. 2007, 02:22 น. โดย ปริณดา ด๊า ดา » บันทึกการเข้า
มาแปะ   ลันล้า
บันทึกการเข้า
อ่านไปรอบนึง  ว่าจะอ่านอีกรอบให้รู้ว่าตกลงป้าเป็นอะไรแน่ ....  แต่ก็ไม่เอาดีกว่า


ตกลงป้าป่วยเป็นอะไรคะ
บันทึกการเข้า

But there is not enough time,
And there is no, no song I could sing
And there is no, combination of words I could say
But I will still tell you one thing
We're better together.
http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N5461921/N5461921.html

เพื่อนแนะนำให้ฉันไปทำ......"เสน่ห์ยาแฝด".......

ฉันกับแฟนคบกันมา 4 ปี มีโครงการจะแต่งงานกันสิ้นปีนี้ แต่แล้วจู่ ๆ เค้าก็มาบอกว่า “เราเลิกกัน” “เค้าไม่ได้รักฉันแล้ว ตอนนี้เค้าพบคนใหม่ ตลอดเวลาเค้าหลอกฉันมาตลอดว่ารัก เค้าจะแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่สิ้นปีนี้”

ฉันทำทุกวิถีทางเพื่อจะฉุดรั้งเค้ากลับมา ฉันถามว่าฉันผิดตรงไหน ไม่ดีตรงไหน ฉันจะปรับปรุงตัวใหม่ เค้าต้องการอะไรฉันทำให้ได้ทุกอย่างและยอมทุกอย่าง ขอเพียงแค่ “กลับมาเหมือนเดิม” แต่สิ่งที่ฉันได้รับคือความเฉยชา,หงุดหงิด,รำคาญ ทำอะไรก็ผิดไปหมด

“เพื่อน” แนะนำฉันให้ “ไปทำเสน่ห์” ปกติฉันเป็นคนที่กลัวเรื่องพวกนี้ไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่อยากเข้าใกล้ แต่....ณ จุดจุดนี้ ไม่ได้แล้ว ความรักบังตาฉันยอมทุกอย่าง ขอเพียงได้เค้ากลับคืน อะไรก็ได้สำหรับฉัน ณ ตอนนี้

“ปู่ฤาษี” คือผู้ที่เพื่อนฉันพาไปหา เพื่อนบอกว่า “ท่านเก่ง ญาติของเพื่อน สามีหนีไปอยู่กับเมียน้อยท่านก็เป็นคนเรียกกลับมา ทุกวันนี้ทั้งรักทั้งหลงภรรยา ไม่ไปมีใหม่อีกเลย”

บ้านปูนชั้นเดียว มีลานจอดรถที่พอจอดรถยนต์ได้ประมาณ 10 คัน วันแรกที่ฉันไปมีรถยนต์จอดอยู่ 3 คัน มองเข้าไปในบ้านมีคนนั่งจนล้นออกมาข้างนอกมีเสียงหัวเราะดังออกมาเป็นระยะ เพื่อนพาฉันเข้าไป ภาพที่ฉันเห็น “ชายหนุ่มอายุน่าจะประมาณ 28 – 29 ปี ผมยาวมีลายสักเต็มตัว นัยต์ตาหวานเยิ้ม มือคีบบุหรี่พูดไป ยิ้มไป ปล่อยมุกสนุกสนาน ทำให้ผู้ที่เข้ามาหาหัวเราะเป็นระยะ ๆ นุ่งชุดลายเสือ ดูดีมีเสน่ห์ “ คนนี้เรอะที่เพื่อนบอกว่าเป็นปู่ฤาษี ทำไมยังหนุ่ม แต่ ณ วินาทีนั้นความรักบังตาไม่ได้คิดอะไร เพื่อนบอกว่าดี ฉันก็เชื่อโดยที่ไม่ได้คิดถึงเหตุการณ์ในวันข้างหน้าเลย

เราสองคนนั่งรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง คนที่เข้ามาล็อคแรกก็ออกไป ถึงคิวของฉัน เพื่อนแต่งขันธ์ห้า (ดอกไม้ 5 คู่ เทียน 5 คู่) พร้อมเงิน 100 บาท ให้ฉันเขียนชื่อ-นามสกุล พร้อมที่อยู่ ของฉันและของแฟน ยื่นให้ปู่ฤาษี
“.........(เอ่ยชื่อฉัน) ดวงไม่ดี จะถูกแย่งของรัก ....... (เอ่ยชื่อแฟน) คนนี้เป็นแฟนใช่มั๊ย”
ฉันตอบ “ใช่ค่ะ” มีอะไรจะถาม”ท่านถามฉัน
......เงียบ ......ฉันก็ไม่รู้จะถามอะไร
เพื่อนหันมาสะกิด “ตอบไปซิ”
ก็ไม่รู้จะตอบอะไร..........
ท่านนั่งหลับตาสวดคาถาประมาณ 5-10 คำ แล้วหันมาถาม “ รักเค้ามาก ตอนนี้ใจเศร้าหมอง มีแต่คิดจะฆ่าตัวตาย .........อยากได้เค้ากลับมามั๊ย” ท่านหันมาถาม
“อยากได้ค่ะ” ฉันตอบ
“ถ้าอยากได้คืน จะช่วย แต่จะต้องจ้างน่ะ มีเงินเท่าไหร่”
“สองพันค่ะ”
ท่านหลับตาสักพัก “ไม่ใช่หรอก ในกระเป๋าตังค์มีเงิน ห้าพันบาท ในสมุดบัญชีมีเงินอีก 3 หมื่น”
ฉันตกใจ ท่านรู้ได้อย่างไง
“ถ้าอยากได้คืน ปู่คิดค่าจ้าง 3 หมื่น”
“ตกลงค่ะ” ฉันตอบตกลง
“จะบ้าเหรอ.....3 หมื่นน่ะแก ไม่คิดก่อนหรือไง” เพื่อนฉันตกใจรีบหันมาถามฉัน
แต่สำหรับฉันตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญเท่าการได้แฟนกลับคืนมา
ปู่ฤาษี มองหน้ายิ้ม ๆ “ให้ไปเอา...................................” ท่านสั่งให้ฉันนำสิ่งของมาเข้าพิธี
.............................................
รุ่งขึ้น เดินทางไปหาปู่ฤาษี ไปถึงก็มีคนมารอท่านเต็มอาศรมไปหมด
รายแรก....มากันประมาณ 5-6 คน แต่งขันธ์ 5 จานเดียวใส่เงิน 100 บาท แต่มีรายชื่อในกระดาษประมาณ 10 ชื่อได้ ท่านรับขันธ์ 5 ไป หลับตาสวดมนต์ ดูให้ทีละคน การทำนายของท่านแม่นเหมือนตาเห็น ท่านจะทักเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยก่อนว่า เป็นลักษณะไหนอยู่ตรงไหนมีอะไรเป็นจุดเด่น (มาทราบภายหลังว่าท่านไม่ได้ดูจากวันเดือนปีเกิด แต่จะส่งจิตไปยังบ้านที่เราอาศัยอยู่เพื่อไปตรวจสอบยังสถานที่ ท่านจึงต้องถามว่าสถานที่ที่ท่านไปถูกต้องหรือไม่) ท่านจะทักแต่ละคนตามรายชื่อที่เขียนไป จนกระทั่งไปสะดุดที่ชื่อของลูกสาวของคนที่มาดู “มันหนีออกจากบ้านไปใช่มั๊ย” (จริง ๆ แล้วท่านจะพูดเป็นภาษาอีสาน แต่ว่าฉันแปลเป็นภาษาภาคกลางให้เพื่อจะได้เข้าใจ)
“ใช่จ๊ะ” คนเป็นแม่พูด น้ำตาเริ่มไหล
ท่านหลับตาสวดมนต์สัก 5-10 คำ “ มันหนีไปกับผู้ชายตอนนี้มันอยู่ กาฬสินธ์ อยู่บ้านเค้า”
“ปู่ช่วยหน่อย ตามมันกลับมาให้หน่อย” แม่พูดไปพร้อมเช็คน้ำตา ฉันเองก็พาลจะน้ำตาไหลตามไปด้วย
ท่านสวดมนต์สักพัก “เออ....ปู่จะช่วย วันจันทร์มันจะกลับมา พอมันมาแล้วให้พามันมาหาปู่……..” ท่านพูดปลอบใจเขาสักพักแล้วก็เริ่มสอนให้เข้าใจถึงวิถีชีวิตของมนุษย์เป็นคำสอนตามแบบของศาสนา จนพ่อแม่ของน้องผู้หญิงผ่อนคลายหายเศร้าท่านจึงให้กลับ

รายที่ สอง เป็นชาวบ้านมาประมาณ 4-5 คน รายนี้ภรรยาหนีตามชู้ไป ทิ้งสามีกับลูกสองคน สามีเค้ารักภรรยามาก อยากได้ภรรยาคืน ฤาษีท่านดูไปแล้วทักว่า ภรรยาของแกหนีตามผู้ชายข้างบ้านไป ผู้ชายคนนั้นก็มีภรรยาแล้วใส่เสน่ห์ภรรยาของแกด้วย พอท่านพูดถึงตรงนี้ ผู้หญิงที่มาด้วยบอกว่าเป็นสามีของแกเอง ปู่จึงหันมาถามว่าจะเอาคืนด้วยหรือ ฝ่ายหญิงตอบว่าไม่เอา ปู่จึงหันไปถาม ฝ่ายชายว่าจะเอาคืนจริง ๆ หรือ ไม่รังเกียจเค้าหรือที่เค้าทำแบบนี้ โกรธเค้าไหม เกียจเค้ามั๊ย ซึ่งฝ่ายชายก็ยืนยันคำเดียวว่าจะเอาคืน ท่านถามซ้ำ 3 ครั้ง ฝ่ายชายก็ยังยืนยันคำเดิม ท่านรับปากว่าจะช่วยแล้วให้บูชาของสิ่งหนึ่งไป เรียกเก็บเงิน 500 บาท

ฉันเริ่มสงสัย เอ...ทำไมของฉัน 3 หมื่น ส่วนของคนนี้แค่ 500 บาท แต่ก็ยังไม่ได้ถามตอนนั้น

รายที่ 3 เป็นคุณยาย พาหลานสาวมากราบท่าน บอกว่าเป็นคนนี้ที่หนีออกจากบ้านแล้วให้ท่านตามมาให้ กลับมาแล้วตามที่ท่านบอก ท่านเรียกน้องผู้หญิง (อายุประมาณ 16-17 ปี) เข้ามานั่งต่อหน้าท่านแล้วเริ่มสอน ซึ่งคำสอนของท่านฉันฟังแล้วน้ำตาแทบไหล.....
“เห็นหน้ายายมั๊ย แกเสียใจขนาดไหน เค้าเลี้ยงเรามากี่ปี แต่ผู้ชายอีกคนพึ่งเจอกันไม่เท่าไหร่ ทำไมถึงทุ่มเททุกอย่างให้เค้าได้ขนาดนั้น ยายเค้าเสียใจขนาดไหนเห็นมั๊ย (คุณยายเริ่มเช็ดน้ำตา) ที่ปู่ช่วยไม่ได้อยากช่วยเราน่ะ ปู่สงสารยายของเราถึงได้ช่วยเรียกกลับมา............................” ท่านสอนอยู่นานพอควร

เกือบบ่าย 2 ถึงคิวฉันซะที ท่านหันมายิ้ม “เดี๋ยวจะทำน้ำมนต์ให้อาบ”
ท่านให้ฉันอาบน้ำมนต์โดยท่านเป็นผู้ปลุกเสก จะมีผู้ชายอีกคนเป็นคนอาบให้ ในระหว่างที่อาบเค้าก็จะสวดคาถาไปด้วย .....หลังจากอาบน้ำมนต์เสร็จ ท่านก็ให้นำของที่เตรียมมาให้ ทำพิธีอยู่ประมาณ 10 นาที หลังเสร็จพิธีท่านผูกแขนให้ฉันแล้วสั่งให้ฉันปฏิบัติตามคำสั่ง
1. ทุกวันตอนเย็น ให้ฉันเดิน 999 ก้าว โดยให้นับทีละก้าวห้ามนับผิด หากนับผิดหรือไม่แน่ใจให้เริ่มนับใหม่
2. ก่อนนอนให้สวดมนต์ 99 จบ
3. ให้คุยกับ คุณพ่อหรือคุณแม่ทุกวัน เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้ฟังให้หมด ห้ามปิดบังและโกหก
4. ไม่ให้รับรู้หรือพูดคุยกับแฟนโดยเด็จขาด ภายใน 15 วัน หากผิดคำสัญญาจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่จนกว่าจะครบ 15 วัน
ท่านให้ฉันปฏิบัติอยู่ 15 วันแล้วให้กลับมาหาท่านใหม่ ซึ่งท่านสัญญาว่าภายใน 15 วัน หากฉันทำได้ตามคำสั่งแฟนของฉันจะกลับมาหาฉันแน่นอน

ฉันรับปาก และเริ่มปฏิบัติตามที่ท่านสั่งไว้......เวลาเริ่มผ่านไปจากวันที่หนึ่ง เป็นวันที่สอง วันที่สาม วันที่สี่ วันที่ห้า.......วันที่สิบห้า
วันที่ 15 ครบจำนวนวันที่ท่านสัญญาไว้ ฉันเดินทางไปหาท่านแต่เช้า.......
“เป็นไง.....รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือเปล่า” ท่านถาม
“ค่ะ สบายใจขึ้น มากแล้วค่ะ”
“รักเค้ามากเลยหรือ” ท่านถาม
“ค่ะ”
“ได้โทรหาแม่ทุกวันหรือเปล่า”
“โทรค่ะ”
“แม่ว่าไง เค้าเสียใจมั๊ย”
“แม่ไม่ว่าอะไรค่ะ ท่านจะคอยปลอบใจ แล้วท่านก็เสียใจมากค่ะ”
“แม่เสียใจ แล้วเราเสียใจมั๊ย”
.....ฉันเงียบ เริ่มคิด “เสียใจค่ะ”
“ตอนเราร้องไห้ แม่เค้าว่าไง”
“......แม่เค้าก็ร้องไห้ค่ะ....”
“รักแม่มั๊ย”
“รักค่ะ”
“ใครทำให้เราเสียใจ ใครทำให้เราเป็นแบบนี้ ผู้ชายคนนั้นใช่มั๊ย”
.......ฉันนั่งนิ่ง น้ำตาเริ่มไหล.......
“ทำงานมาเคยให้เงินแม่บ้างมั๊ย....เวลาไปตลาดเห็นกับข้าวเคยจำได้มั๊ยว่าแม่ชอบกินอะไร จำได้หรือเปล่าว่าตัวเราชอบกินอะไร...............ทุกวันนี้กับข้าวที่ซื้อมากินเป็นที่เราชอบหรือเป็นที่ผู้ชายคนนั้นชอบ........ทำไมต้องให้เค้ามามีอิธิพลอยู่เหนือตัวเองขนาดนั้น เค้าทิ้งเราไปเพราะอะไร.......ตอบได้มั๊ย”
“.......เค้าไปมีคนใหม่ค่ะ”
“ทำไมเค้าไปมีคนใหม่”
“......ไม่ทราบค่ะ” ฉันตอบไปพลางเช็คน้ำตา
“เพราะสันดาน......เข้าใจคำว่าสันดานมั๊ย คนดี จะคิดดี ทำดี พูดดี คนไม่ดี ความคิดมันก็เลวไปด้วย อยากจะทุกข์ทรมารอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิต ก็จะเอามันคืนให้ แต่ถ้าอยากจะมีความสุข ไม่อยากให้แม่เสียใจ มีชีวิตที่ดี เจอคนดี ๆ ก็เลิกกับมันซะ ปู่ไม่เคยเห็นใครตายเพราะอกหัก แต่ที่คนมันตายก็เพราะมันสิ้นคิด เพราะแพ้ใจตัวเอง ใจอ่อนแอ ถ้าไม่คิดไม่นำจิตไปวางไว้กับมัน มันก็จะค่อย ๆ ดีขึ้นเอง บังคับตัวบังคับกายมันทำได้ แต่การบังคับใจถ้าไม่แกร่งจริงมันก็ยาก แต่ใจมันเป็นของเราถ้าเรายอมแพ้มัน เราก็จะแพ้ไปตลอดชีวิต ถ้าเราเคยเอาชนะมันได้บังคับมันได้ เราก็จะไม่มีทุกข์ ไม่มีใครช่วยเราได้หรอกหมอที่ไหนก็รักษาให้ไม่ได้ มีแต่ตัวเรากับเวลาเท่านั้นที่ช่วยตัวเราได้......สิบห้าวันผ่านมาเป็นไงบ้าง”
“ไม่ได้คิดอะไร ก็รู้สึกดีค่ะ”
“ทำต่อไปน่ะ ตัดใจซะ มันทำไม่ได้ทันทีหรอกแต่มันจะค่อย ๆ ดีขึ้น คิดถึงแม่ไว้ให้มาก ๆ ไม่สบายใจอะไรก็เล่าให้เค้าฟัง ให้มีสติ อย่าไปจดจ่ออยู่กับมัน 15 วันผ่านมาไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้ ไม่เห็นจะตายไม่ใช่หรือ ตัดใจซะเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับสิ่งอื่น อย่าไปใส่ใจกับมัน คนมันไม่ดีก็ปล่อยมันไปตามวิถีชีวิตของมัน........”
ปู่ฤาษี หันไปหยิบของในย่าม เป็นเงิน 3 หมื่นบาท ยื่นคืนให้ฉัน
“เงิน 3 หมื่น ปู่ไม่เอาหรอก ให้เอาไปเก็บไว้ 2 หมื่น เอาให้แม่ 5 พัน อีก 5 พัน ไปซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง แต่งตัวใหม่ให้ดูดีกว่านี้” พูดจบแกก็หัวเราะ
“จำคำปู่ไว้ อย่าเชื่อใจคน อย่ามองเพียงแค่ภายนอก แล้วอย่าไปทำเสน่ห์ที่ไหนอีก ทุกคนมีเสน่ห์อยู่ในตัวเองอยู่แล้ว เพียงแต่เสน่ห์ที่เรามีจะถูกใจใครเท่านั้น พวกนุ่งผ้าเหลือง ผ้าขาว บางคนสักแต่เอาผ้ามาห่ม แต่ใจมันไม่ใช่คน เราเป็นผู้หญิงต้องระวังตัวให้ดี ถ้าเจอคนดีก็ดีไป ถ้าเจอพวกไม่ดีเราจะเสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน เสียทั้งใจ จะไปโทษใครบอกใครก็ไม่ได้ เราโง่เอง ...หยุด...ห้ามไปทำเสน่ห์ที่ไหนอีก จำคำปู่ไว้ให้ขึ้นใจ วันนี้แฟนเราจะมาหา ก็ตัดสินใจเอาก็แล้วกัน”
………………………………….
ฉันกลับที่พัก เริ่มนั่งคิดทบทวน เรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา ความเจ็บปวดที่เคยมี ทุกครั้งฉันแทบจะทนไม่ได้ถ้าคิดถึงเค้า แต่ตอนนี้ทำไมความเจ็บปวดมันลดลง เริ่มมองเห็นสิ่งต่าง ๆที่ผ่านมา จิตใจที่เคยอ่อนแอ มันเริ่มแข็งแรงตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันไม่รู้ น้ำตาที่เคยไหลไม่หยุดหากเมื่อไหร่ที่คิดถึงเค้า ทำไมมันหายไปไหน คำสอนของปู่ก้องอยู่ในสองหู ฉันตัดสินใจ.....จากนี้ต่อไปฉันต้องเข้มแข็ง

...........เสียงเคาะประตูหน้าห้อง.....
“ใครค่ะ” ฉันถาม
“เราเอง” เหมือนที่ปู่บอกไว้ไม่ผิด เค้ามาจริง ๆ ใจที่เคยเด็จเดี่ยวเมื่อครู่หายไปไหนหมด หัวใจเต้นแรง ใจเริ่มอ่อน เริ่มหวั่นไหว........
“มีธุระอะไร” ฉันไม่ยอมเปิดประตู
“.....เราคิดถึง.....เปิดประตูให้เราหน่อย”
.......ฉันเริ่มสับสน น้ำตาเริ่มไหล จะทำไงดี...คิดถึงคำพูดของปู่ฤาษี คิดถึงหน้าแม่.......
“กลับไปก่อนน่ะ วันนี้เรายังไม่อยากคุย ตอนนี้เราอยู่กับแม่ กลับไปเถอะ” ฉันโกหกเพราะรู้ว่าตัวเองยังไม่เข้มแข็งพอ หากเจอเค้าวันนี้ฉันต้องใจอ่อนแน่นอน
........................................................
ทุกวันนี้ฉันฝากตัวเป็นศิษย์ของท่าน ปู่ฤาษีคัมภีร์ แสนวัง ผู้ให้ชีวิตใหม่แก่ฉัน ถ้าไม่มีท่านฉันก็ไม่รู้ว่าชีวิตของฉันจะต้องพบเจออะไร อาจจะเจอสิ่งที่เลวร้าย เจอพวกซาตานในคราบนักบุญ ต้องเสียทั้งตัว เสียทั้งใจ จึงอยากจะขอเตือนเพื่อน ๆ ที่คิดจะไปทำเสน่ห์ ให้ไตร่ตรองให้ดี ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีเหมือนฉันเสมอไปน่ะค่ะ
บันทึกการเข้า

หมู หมา กา ไก่
ขี้หมู ขี้หมา ขี้กา ขึ้ไก่
คลิกแล้วมันส์สสส
อื๋อออ !!!???!!!???
บันทึกการเข้า
สุดยอดดดด

ที่ไหนเนี่ย กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด
น่าศรัทธามากๆเลย
บันทึกการเข้า
หายไปนานเลยเอาานี่มาแปะให้ จากเว็บเด็กดี

เบื้องหลัง เกมโชว์ ทศกัณฑ์ วันที่ 5-6 ก.พ. 50 ลวงโลกจิงๆ
โดนปล้นแชมป์ เจอเข้าไปจังๆ !!!

หลังจากที่เคยโพสท์แฉเรื่องสามสาวทีม เด็กสร้างบ้าน" ไปแล้ว เมื่อคราวทศกัณฑ์ยกทัพ มาคราวนี้ทศกัณฑ์จำแลงทำฉาวอีกแล้วครับ

ถ้าท่านพี่น้องยังจำเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการเตี๊ยมและหลอกลวงคนดูของบริษัทworkpoint รายการเกมส์ทศกัณฑ์ได้ ซึ่งในครั้งนั้นมันเริ่มจากเพียงคนๆหนึ่งไปโพสท์ในอินเตอร์เน็ทเพื่อแฉเรื่องราวที่คนวงนอกไม่รู้ และจะไม่มีวันรู้เลย

หากไม่มีคนวงในInsider) ออกมาเปิดเผย เพราะทีมงาน รวมถึงตัวเจ้าของบริษัทเองนั้นเรียกได้ว่า หน้าด้านเหลือหลาย ไร้ซึ่งความละอายคิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ในคราวที่ปั้น 3 สาว ทีมเด็กสร้างบ้านเป็นดาราในสังกัดของ workpoint เองนั้นก็กะให้เป็นแชมป์ 200 สมัย

แต่มีอยู่เทปหนึ่ง ที่เตี๊ยมพลาดเนื่องจากคนเราอยู่บนเวทีมานาน สมองก็ย่อมล้ากันบ้าง

อย่างไรก็ตามที่เลวร้ายที่สุดคือ เมื่อคุณเธอตอบผิดแล้ว ทีมงานใช้แผน "เทปถูกกลืน"โดยอ้างว่าเทปถูกกลืน จึงต้องอัดรายการใหม่อีกครั้งเพื่อให้ทีมสามสาวกลับมาเอาชนะอีกครั้ง

ในครั้งนั้นผมอยู่ในห้องส่งด้วยรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมอย่างมากและคนภายนอกก็ไม่มีวันได้ทราบเรื่องเหล่านี้เลย

พอเปลี่ยนรูปแบบรายการแล้วมันยังกล้าทำอีก ทั้งๆที่คนทั่วประเทศก็รู้แผนของมันหมดแล้ว!!ไปหาอ่านย้อนหลังกันเอาเองนะครับ ตามเว็บบอร์ดต่างๆ ว่ารายการ workpointมันมีวิธีโกงอย่างไร ตั้งแต่การเตรียมคำตอบ ไปจนถึงการกดสัญญาณไฟ

ครั้งนี้มันกะปั้นหนุ่มเจ้าของผับ ย่านอาร์ซีเอคนนี้ เป็นพระเอกในสังกัดมันต่อไปเพราะเห็นว่าเคยเป็นพระเอกมิวสิคมาก่อน เหมือนกับที่มันปั้นสามสาวทีมเด็กสร้างบ้านเป็นดารา เหมือนกับที่มันปั้นน้องเดียว"แล้วให้ออกพ๊อกเก๊ตบุ๊คส์ และเพื่อดึงเรตติ้งรายการมันซึ่งเป็นแผนที่มันวางไว้มาตั้งแต่เปิดรายการใหม่ๆแล้วอันที่จริง รายการของworkpoint

ทุกรายการก็มีการหลอกลวงคนดูทั้งนั้น ต่างกันตรงที่เกมส์ทศกัณฑ์มันทำร้ายจิตใจคนดูและเป็นการอยุติธรรมมากกว่ารายการอื่น

เช่น รายการแฟนพันธุ์แท้ ที่มันจะให้ผู้เข้าแข่งขันตั้งคำถามเองแล้วมันก็จะเอามาดูว่าใครตอบข้อไหนได้หรือไม่ได้เพื่อที่จะเอามาควบคุมผลการแข่งขันได้อย่างที่ต้องการ

ส่วนการกดไฟเพื่อตอบก่อนในรายการนั้น ก็หลอกลวงเพราะมันให้ทีมงานควบคุมเอาไว้แล้วว่าจะให้ไฟติดที่ใคร แล้วคนอื่นๆจะแข่งไปเพื่ออะไรล่ะครับ คุณเคยมั้ยครับ พยายามแทบตายมุ่งมั่นและตั้งใจอย่างหนัก เพื่อที่จะไปแข่งขันอะไรก็ตามเหมือนผู้เข้าแข่งขันในรายการที่ ตรากตรำค้นคว้าหาข้อมูลอย่างเต็มที่โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า ตัวเองถูกกำหนดมาให้แพ้ตั้งแต่แรกแล้ว! อนิจจาผู้เข้าแข่งขันเป็นร้อยเป็นพันคน ที่ถูก "ถีบ" ตกรอบไปโดยที่ไม่รู้เบื้องหลังความชั่วร้ายของรายการมันเลย

คำถามประวัติศาสตร์ก็คือคำใบ้ว่า "หูหนวก" ซึ่งมีคำตอบให้เลือก 3 ข้อ คือ
1. หน้าบน- วินเซ้นต์ แวน โก๊ะ
2. หน้ากลาง บีโธเฟ่น
3. หน้าล่าง- อีแวนเดอร์ โฮลีฟิลด์ เชื่อมั้ยครับ

ขณะที่กำลังแข่งขันอยู่ ตอนที่แชมป์กำลังจะตอบหน้าเจ้าปัญหานั้นเปลือกตาซ้ายของผมกระตุกอย่างแรงเป็นเวลานาน (กระตุกจริงครับ>> > >ไม่ได้เปรียบเทียบ ผมเชื่อลางบอกเหตุก็คราวนี้แหละ)

แล้วแชมป์ก็ตอบว่า วินเซ้นต์ แวน โก๊ะ" ซึ่งเป็นคำตอบที่ผิด โดยแชมป์ให้เหตุผลว่า แวนโก๊ะนั้นตัดหูตัวเอง และ บีโธเฟ่น เป็นนักประพันธ์เพลง ไม่น่าที่จะหูหนวก อย่างไรก็ตาม คำตอบที่ถูกต้อง คือ "บีโธเฟ่น" เพราะบีโธเฟ่นนั้นเป็นโรคหูหนวกแต่ก็สามารถประพันธ์เพลงได้ ถึงได้เรียกว่าเป็นอัจฉริยะไงล่ะครับ

ถึงตรงนี้ ผมยิ้มกริ่มแล้วครับ เพราะผมรู้ว่าแชมป์ตอบผิด เตรียมตัวกระโดดดีใจเต็มที่เลย และแล้วลางสังหรณ์ของผมก็เป็นจริง

ไฟตก!! ท่านผู้อ่านครับ โอกาสที่ไฟจะตกระหว่างอัดรายการนั้น แทบไม่มีทางเป็นไปได้ !! ครั้งนี้ทีมงานเล่นแผนคล้ายๆกับตอนที่ช่วยโกงสามสาวเด็กข้างบ้านให้ชนะอย่างหน้าด้านๆ ถึงตอนนี้ทีมงานทุกคน รวมถึงตัวแชมป์และปัญญาเองนั้น ต่างก็เล่นละคร ให้ผมและคนดูในห้องส่งเห็น ดังนี้

ปัญญา - " ...แหม อยู่ดีๆไฟก็ดันตกซะได้ งั้นผมปิดหน้าจอของผมก่อนแล้วกัน...เด๋วเทปก็กลืนเหมือนตอนทีมสามสาวหรอก"
อ้วนดำ ทีมงาน1 - "...พี่ขอโทษนะครับ ไฟมันตก...">> > >(แล้วมันก็แกล้งวิ่งไปวิ่งมา 555)
ปัญญา - ผมปิดหน้าจอของผมก่อนแล้วกัน...." (มันย้ำอยู่นั่นล่ะ)

มาถึงตอนนี้แชมป์หันมายิ้มแหยๆ กับผม แล้วกระซิบว่าเมื่อกี้เค้าตอบมั่ว ใช่ครับ!!ประเด็นมันอยู่ตรงนี้แหละ

เค้าตอบมั่วจริงๆ และยังไม่รู้ตัวว่าตอบผิดด้วยและผมก็ยังคงหลอกตัวเอง มีความหวังอยู่ เนื่องจากหน้าจอของผมมันยังไม่ดับดังนั้นก็หวังว่า รายการคงไม่เปลี่ยนคำถามใหม่
ผมแดงและผู้หญิงทีมงาน2และ3 --พี่คะ...ขอเช็คไมค์ของพี่หน่อยนะคะ....." (แล้วก็ทำเป็นมาขยับๆ wirelessผม)
ฟูทีมงาน4 - (เดินเข้าไปซุบซิบๆกับแชมป์) ใ

ช่แล้วครับ!! มันแกล้งให้ทีมงาน 2 คนมาเบี่ยงเบนความสนใจผม แล้วก็ให้ทีมงานอีกคนหนึ่งไปซุบซิบเตี๊ยมกับแชมป์ และแล้ว..........>

หลังจากที่มันเล่นละครกันอยู่ครู่หนึ่ง มันก็ "สั่ง" ให้ไฟมา แล้วทีมงานมันก็มากระซิบกับปัญญา

โดยแกล้งให้ผมได้ยินด้วยว่า ต้องให้แชมป์ตอบใหม่ แล้วก็อัดรายการใหม่!!!??ทำไมคุณต้องอัดรายการใหม่ทั้งๆที่ แชมป์ตอบไปแล้ว!!?

และถึงแม้ว่าจะให้ตอบใหม่ ถ้าแชมป์บอกว่าตอบมั่ว ทำไมถึงมาเปลี่ยนคำตอบทีหลัง!?? อันที่จริงนั้นผมยังสงสัยและลุ้นระทึกอยู่เลยว่า ทีมงานจะเอายังไงตอนที่แชมป์ตอบออกมาผิดเพราะผมก็รู้ว่ามันผิดและเตรียมกระโดดดีใจเต็มที่แล้ว แต่ปัญญามันก็พยายามถามย้ำให้แชมป์รู้ตัว
แต่แชมป์ก็ไม่รู้ตัวจนผมได้ภาวนาหวังว่าครั้งนี้รายการมันคงเล่นแบบขาวสะอาดแต่ก็เหมือนหลอกตัวเองนั่นแหละครับเพราะท้ายที่สุดแล้ว มันก็โกงเหมือนที่ผมคิดเอาไว้และกลัวว่ามันจะเกิดกับผมเองจริงๆเ นื่องจากตอนที่มันปั้นสามสาวทีมเด็กสร้างบ้านให้ชนะแบบหน้าด้านๆนั้นมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนอื่น ถึงผมจะดูแคลนรายการมันมากในตอนนั้นแต่ก็ไม่เจ็บใจเท่าครั้งนี้ เพราะครั้งนี้ มันดันเกิดขึ้นกับผมเองเต็มๆ เจอเข้าไปจังๆ !!!

>>เหลือเชื่อ.....ใช่ครับ....ผมเองก็คิดว่ามันเหลือเชื่อ ระหว่างนี้จนถึงช่วงจบรายการ ผมอยากจะเดินลงมาจากเวทีเฉยๆกลางคันเลยด้วยซ้ำ แต่ผมก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ได้
อย่างไรก็ตาม ผมไม่อาจควบคุมสีหน้าแสดงความรังเกียจและไม่พอใจได้ อย่างน้อยผมก็แสดงสีหน้าให้ทีมงานทุกคนรู้ จนกระทั่งเดินลงจากเวที หากคุณได้ดูวันออกอากาศ จะสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่าจากที่ผมท่าทางคึกคักๆกลายมาเป็นเคร่งเครียดหงุดหงิด จากหน้ามือเป็นหลังมือ

แล้วพอมาถึงคิวผมตอบบ้างคราวนี้คำถามใบ้ว่า
"ป้าลงที่ดอนเมือง" มีคำตอบให้เลือก 3>> >ข้อดังนี้
1หน้าบน- น้องแม๊ค (ลูกแหม่ม)
2 .หน้ากลาง- น้อง(จำไม่ได้)
3.หน้าล่าง- น้องอชิ (ลูกโบ-ชญาดา) อั นที่จริง

ผมรู้คำตอบข้อนี้ ว่าตอบน้องอชิเนื่องจากคุณแบม จณิสตา ซึ่งเป็นป้าของน้องอชินั้น ลงสมัครสส.เขตดอนเมือง ใช่ครับ ถึงแม้ตอนนั้น ผมจะนึกคำตอบออก ผมก็จะแกล้งตอบผิดอยู่ดี อย่างไรก็ตามตอนนั้นผมโมโหมากจนสมองมันด้านชาไปหมด ก็เลยนึกคำตอบไม่ออกเลยตอบส่งๆไปว่าหน้ากลาง เพราะผมไม่อยากเล่นต่ออีกแล้วเหมือนที่เพื่อนผมคนหนึ่งบอกหลังจบรายการว่า"...ไม่รู้จะเล่นไปทำxxxอะไรแล้วโกงกันแบบนี้ ช้าหรือเร็ว เราก็ต้องแพ้อยู่ดี..."

และตอนที่ผมลงมาแล้วคนดูในห้องส่งก็โห่ไล่แชมป์กันใหญ่ จนทีมงานต้องบอกให้เงียบๆและประชุมปรึกษากันเป็นการใหญ่ รวมถึงเรียกผมไปคุยเป็นการส่วนตัว คิดดูสิครับปัญญาเดินลงมาจากเวทีทั้งๆกำลังจะอัดรายการต่ออยู่ ต้องสั่งคัท เพื่อจะเดินมาขอคุยกับผมโดยตรง ร้อนตัวชัดๆ!!! 555
ทั้งๆที่ผมเองไม่ได้เรียกร้องอะไรเลยนะ ก็กำลังจะกลับบ้านอยู่แล้วคิดว่าเดี๋ยวค่อยไปประจานมันทีหลัง มันกลับร้อนตัวนั่งไม่ติดเองต้องลุกเดินมาคุยกับผมต่อหน้าผู้ชมและทีมงานทุกคนในห้องส่ง แล้วทีมงานมันก็เดินมามุงกันว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมปัญญาถึงขนาดต้องเดินลงมากลางรายการอย่างนั้นและนี่คือบทสนทนาที่เกิดขึ้นในตอนนั้น

ปัญญา - คืองี้นะ...ผมอยากจะขอทำความเข้าใจหน่อย....คือเมื่อกี้นี้...มัน..."
หน้าจืด ทีมงาน - "...มันเป็นอุบัติเหตุครับ..."(แล้วมันก็แกล้งทำหน้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง)

มาถึงตอนนี้ ผมตัดบทเลยครับ

ผมเอง"เอางี้ดีกว่าครับพี่ พูดกันตรงๆเลยนะ ผมไม่ใช่ควาย ผมรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่ผมจะไม่เอาเรื่องแล้วกัน!!)

ปัญญา -"….คุณพูดเรื่องอะไรน่ะ...(แกล้งทำหน้าเซ่อ)...แต่ๆๆ....ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแชมป์ถึงเปลี่ยนคำตอบ…" (มาถึงตอนนี้ มันก็โบกมือเรียกแชมป์มา) ปัญญา -(แกล้งทำหน้าฉงน)"....คุณบอกหน่อยซิ....ทำไมคุณถึงเปลี่ยนคำตอบ…(ขยิบตาให้แชมป์นิดนึง)

ยัง...มันยังไม่เลิกเล่นละคร

แชมป์ -"...คือๆๆ...ตตตอนนั้นผผม...ลองวิเคราะห์ดูใหม่แล้ว...ก็เลยเปลี่ยนน..." ผมเอง- " พี่ครับ...ผมขอกลับก่อนแล้วกัน....เอาเป็นว่าผมรู้ก็แล้วกัน ....."(แล้วก็หันหลังกลับ)

หน้าจืด ทีมงาน - (ตะโกนเรียก)"พี่ๆๆ...นั่งรอแป๊บนึงเถอะ...เด๋วรอผมคุยปรึกษากับพี่ตาก่อนว่าจะเอายังไง..."
ปัญญา - (สั่งทีมงานผู้หญิง)"ไปเอาเก้าอี้เอาน้ำมาให้พี่เค้านั่งพักดื่มน้ำก่อนเร็ว..."

แต่ผมก็เดินออกมาโดยไม่รั้งรอไม่สนใจว่ามันจะติดสินบนอะไร ตอนที่ผมเดินออกมาจากห้องส่งเพื่อนๆผมที่รอแข่งขันอยู่ในนั้นอีก4-5 คน ก็ออกท่าทางไม่พอใจและจะกลับบ้านตามผมมาด้วย (เพื่อนผมโทรมาเล่าให้ฟังเป็นระยะๆ)และคนดูในห้องส่งก็เริ่มส่งเสียงวิจารณ์อย่างหนักขึ้นเรื่อยๆ>

กระทั่งมันต้องแกล้งให้แชมป์ตกรอบไป ด้วยการโยนให้อีกฝ่ายหนึ่งตอบคิดดูสิครับแชมป์มันตอบมาจนเป็นแชมป์ 11 สมัยแล้ว อยู่ดีๆหน้าง่ายๆ มันดันโยน 555 ผมสะใจจริงๆครับ ถึงแม้ผมจะถูกทำให้ "แพ้"แต่อย่างน้อยก็ทำให้ปัญญาไม่สบายใจ จนต้องสั่งคัทครั้งแล้วครั้งเล่า

และในที่สุดก็จำต้องตัดใจแกล้งปล่อยให้แชมป์แพ้ไป เพื่อพยายามกลบข้อครหา แต่ถึงกระนั้น ตอนแชมป์เดินลงไปจากเวทีนั้น เพื่อนๆผมที่รอแข่งอยู่ทั้งผู้ชายผู้หญิงต่างก็ส่งเสียงร้องยินดีปรีดาไชโยกันใหญ่ เพราะรู้กันดีว่าเป็นเพราะอะไรมันถึงต้องยอมแพ้

หลังจากกลับมาที่บ้านผม เพื่อนผมที่อยู่ในห้องส่งก็โทรมาเล่าถึงบรรยากาศหลังจากที่ผมออกจากห้องส่งมาแล้วให้ฟังว่ามีแต่ความเกลียดชังปัญญาและทีมงาน แต่ทุกคนก็สะใจและขอบคุณผมที่ทำให้แผนอุบาทว์ของรายการมันล่มกลางคัน อันที่จริง นี่มันรายการคุณ ถ้าคุณขอผมดีๆ หรือแม้จะจับผมเซ็นสัญญาคุณก็ย่อมทำได้โดยขอว่าอย่านำเหตุการณ์ในวันนี้ออกไปเผยแพร่สู่สาธารณะหรือสื่อมวลชนผมก็อาจจะรับปากให้ เพราะผมไม่อยากมีปัญหากับ workpoint อยู่แล้วเนื่องจากอาจจะสมัครไปเล่นรายการอะไรของบริษัทคุณอีกในภายภาคหน้าก็ตอนนี้คุณเป็นบริษัทมหาชนแล้วนี่ คงมีทุนพอจะอยู่ไปได้อีกนาน......

แต่นี่คุณเล่นยืนกรานกระต่ายขาเดียว อย่างหน้าด้านๆว่า คุณไม่ได้ทำ และลูกน้องลูกจ๊อกคุณก็เล่นละคร เออออไปกับคุณด้วยมันเป็นการดูหมิ่นสติปัญญาของผมมาก! คุณหลอกคนนับล้านได้ แต่คุณหลอกผมไม่ได้ คุณขอให้ผมเงียบได้ แต่คุณขอให้ผมหลอกตัวเองไม่ได้!!ผมจำเป็นต้องเลือกว่าจะเป็นศัตรูกับ workpointหรือว่าจะปิดหูปิดปากปล่อยให้เรื่องมันเงียบไปแล้วค่อยไปเล่นรายการอื่นๆใหม่ ผมเองก็รู้สึกขัดแย้งภายในตัวเองอย่างแรง เป็นเวลาหลายวัน

อย่างไรก็ตามถึงตอนนี้ เมื่อท่านได้อ่านข้อความเหล่านี้แล้ว ท่านคงรู้แล้วว่าผมเลือกทางไหน ส่วนท่านที่อ่านจบแล้ว ก็จะมีอยู่ 3 ประเภท

1. เชื่อ เพราะรู้อยู่แล้วว่าเกมส์โชว์ของ workpoint มันเลวแบบนี้
2. กึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ พอได้ยินมาบ้างและไม่ได้สนใจว่ารายการมันจะมีเบื้องหลังยังไง
3. ไม่เชื่อเพราะคนแพ้มันชอบพาลหาเรื่อง

จะคิดอย่างไรก็แล้วแต่พี่น้องทุกท่านเถอะครับ สุดท้ายนี้ ผมอยากจะถามว่า คุณปัญญาครับ ทำไมคุณไม่ปล่อยให้มันเป็นไปแบบ autonomy หรือตามกลไกของมัน? ทำไมคุณต้องคอยควบคุมสิ่งต่างๆถึงขนาดนี้จะสนุกกว่าไหม ถ้าให้ผู้แข่งขันชิงชัย วัดฝีมือกันเอง ผมไม่เคยเห็นเกมส์โชว์ไหนทำแบบที่คุณทำเลย ทั้งในและต่างประเทศความเห็นแก่ตัวคิดแต่ผลประโยชน์ตัวเอง ความเลวของคุณมันเทียบได้กับคนที่ถูกขับไล่ออกไปอยู่ประเทศอังกฤษในขณะนี้เลยทีเดียว เกมโชว์บริษัทอื่นๆเค้าอาจเรทติ้งน้อยกว่า แต่เค้าก็มีศักดิ์ศรีมากกว่าคุณ ถึงแม้ศักดิ์ศรีจะกินไม่ได้ก็ตามคุณเป็นบริษัทมหาชนมาได้ด้วยวิธีนี้หรือ!?………>

คุณได้รับรางวัลพิธีกรยอดเยี่ยมมาด้วยวิธีนี้หรือ!?…………
คุณได้รับรางวัลเกมส์โชว์ดีเด่น 3 ปีซ้อนจากต่างชาติมาด้วยวิธีนี้หรือ!?……
คุณได้รับรางวัลลูกกตัญญูมาด้วยวิธีนี้หรือ!?…….ปัญญา นิรันดร์กุล!!!!

แล้วรู้มั้ยว่าใครคือคนที่แฉความชั่วร้ายของคุณเมื่อคราวที่แล้วจนเป็นข่าวอึกกระทึกครึกโครม ทั้งในเว็บไซท์ต่างๆ หนังสือพิมพ์รวมถึงรายการโทรทัศน์ต่างๆ ก็นำไปเผยแพร่ คุณรู้มั้ยว่าที่คุณเคยต้องออกมาแถลงข่าวแก้ตัวเป็นพัลวันอย่างหน้าด้านๆ เมื่อคราวที่แล้วนั้น เป็นเพราะใคร? "
ผมเอง"

นางเอก - ถ้าคุณต้องเล่าเรื่องๆหนึ่งซึ่งคุณรู้ว่าพูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ.....คุณจะทำยังไง"
พระเอก - ผมก็จะลองพยายามดู"

ปล. ผมไม่รู้ว่าเทปนี้จะได้ออกอากาศรึเปล่าหรือปัญญามันจะทำลายหลักฐาน" หรือไม่ หากว่าได้ออกอากาศคุณคงจะนึกภาพตามไปได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเบื้องหลังและก็จะรู้ว่าตัวผมเองนั้นเป็นใคร หรืออาจจะได้ออกอากาศแต่ก็คงถูกตัดต่อเหลือนิดเดียว จนดูไม่ออกว่าเบื้องหลังเป็นอย่างไร อย่างไรก็ตาม โปรดติดตามว่าจะออกหัวหรือก้อย ได้ทาง ช่อง 9 เวลา 18.30


ปล.ผมไม่ได้เขียน อย่ามองผมแบบนั้น
บันทึกการเข้า

G,,,to-_--- <ลายเซ็นไง คล้ายๆแบบนี้อ่ะ
ค่อนข้างเก่ามากครับ แล้วก็คงไม่ใช่ FWD งามๆ ด้วย ฮิ้ววว
(ถ้าเอาไปแปะในจู๋ของฝากจากพันทิปก็จะโดนว่าละโว้อยู่ดี ง่ะ)
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ


 ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
 ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า


























 ลันล้า
บันทึกการเข้า

Today you , Tomorrow me.
 ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า
 กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

지금은 소녀시대 , 앞으로도 소녀시대 , 영원히 소녀시대
ตูเลือกข้อ1  กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย
หน้า: 1 ... 33 34 35 36 37 38 39 [40] 41 42 43 44 45 46 47 ... 84
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!