ฟอนต์ลูกครึ่ง แนวคิดจากตัวเชิงอักษรละตินอวบๆ ปรับเป็นอักษรไทย เปลี่ยนใจเอาเชิงออก บางตัวจะกลมก็ปรับเป็นเหลี่ยม ไม่เอาสักทาง ส่วนภาพประกอบทำได้ทุกอย่างเพราะน้องเป็น AI เน้อ ไม่ใช่ภาพคนจริงๆ
ฟอนต์ลูกสาว ต้นทางจากอักษรสมัย ร.๕ มีพยัญชนะแคบๆ และลากข้างติดพยัญชนะ เนื่องด้วยตัวอักษรค่อนข้างชิดใกล้ ใช้งานพาดหัวเหมาะกว่า
ฟอนต์ลูกครึ่ง แนวคิดจากตัวเชิงอักษรละตินอวบๆ ปรับเป็นอักษรไทย เปลี่ยนใจเอาเชิงออก บางตัวจะกลมก็ปรับเป็นเหลี่ยม ไม่เอาสักทาง ส่วนภาพประกอบทำได้ทุกอย่างเพราะน้องเป็น AI เน้อ ไม่ใช่ภาพคนจริงๆ
ฟอนต์ลูกหญิง ต้นทางมาจากป้าย “พระโขนงพลาซ่า” ชอบความสะบัดนิดๆ ดื้อรั้นหน่อยๆ น่าจะเหมาะพาดหัวเช่นเคย
ฟอนต์ลูกชาย ต้นทางมาจากโรงภาพยนต์ปรินซ์ นำมาปรับโค้ง และเติมแง่งเข้าไปนิดนึง… ไม่เหมาะพิมพ์ยาวๆ ตัวมันอ้วนกินที่น่ะ… เข้าใจนะ
ฟอนต์หนังสือ ต่อยอดจากหัวนิตยสาร “โลกหนังสือ” ที่เห็นโดยบังเอิญ เหมาะกับพาดหัวอย่างเดียว ไม่ใส่ลูกเล่นอะไร เพราะต้นฉบับออกแบบดีอยู่แล้ว
